۶٬۷۴۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←فارسی: اصلاح نشانی وب) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| | | | ||
}} | }} | ||
[[سفته]] سندی تجاری است که شخص صادر کننده را متعهد می‌کند تا مبلغی معین را در زمان مشخص بپردازد. ممکن است زمان و مبلغ در سفته درج نشود که در این صورت مبلغ مطابق حداکثر مبلغ مندرج در سفته و در اسرع وقت اخذ می‌شود. با بررسی آراء فقیهان امامیه دو دسته نظریه در مورد ماهیت صدور سفته متصور است: ۱.نظریاتی که صدور سفته را عملی حقوقی نمی‌دانند و سفته، سند دین یا قبول حواله است. ۲. نظریاتی که سفته را در معانی حقوقی نظیر ضمان، حواله و وکالت جای می‌دهد. | [[سفته]] سندی تجاری است که شخص صادر کننده را متعهد می‌کند تا مبلغی معین را در زمان مشخص بپردازد. ممکن است زمان و مبلغ در سفته درج نشود که در این صورت مبلغ مطابق حداکثر مبلغ مندرج در سفته و در اسرع وقت اخذ می‌شود. در این زمینه سوالاتی مطرح است؛ ماهیت سفته چیست؟ چه نظریاتی در این زمینه مطرح است؟ ثمرات فقهی آن چیست؟ آیا خرید و فروش و انتقال به غیر در سفته جایز است؟ | ||
با بررسی آراء فقیهان امامیه دو دسته نظریه در مورد ماهیت صدور سفته متصور است: ۱.نظریاتی که صدور سفته را عملی حقوقی نمی‌دانند و سفته، سند دین یا قبول حواله است. ۲. نظریاتی که سفته را در معانی حقوقی نظیر ضمان، حواله و وکالت جای می‌دهد. | |||
در نظریه اول کسانی که معتقداند سفته، قبول حواله است، در واقع شخصی که سفته در وجه او صادر شده را قرض گیرنده مبلغ سفته از بانک، و بانک را حواله شده به شخص صادر کننده سفته می‌دانند. | در نظریه اول کسانی که معتقداند سفته، قبول حواله است، در واقع شخصی که سفته در وجه او صادر شده را قرض گیرنده مبلغ سفته از بانک، و بانک را حواله شده به شخص صادر کننده سفته می‌دانند. | ||