سفته (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴: خط ۴:
[[سفته]] سندی تجاری است که شخص صادر کننده را متعهد می‌کند تا مبلغی معین را در زمان مشخص بپردازد. ممکن است زمان و مبلغ در سفته درج نشود که در این صورت مبلغ مطابق حداکثر مبلغ مندرج در سفته و در اسرع وقت اخذ می‌شود. با بررسی آراء فقیهان امامیه دو دسته نظریه در مورد ماهیت صدور سفته متصور است: ۱.نظریاتی که صدور سفته را عملی حقوقی نمی‌دانند و سفته، سند دین یا قبول حواله است. ۲. نظریاتی که سفته را در معانی حقوقی نظیر ضمان، حواله و وکالت جای می‌دهد.  
[[سفته]] سندی تجاری است که شخص صادر کننده را متعهد می‌کند تا مبلغی معین را در زمان مشخص بپردازد. ممکن است زمان و مبلغ در سفته درج نشود که در این صورت مبلغ مطابق حداکثر مبلغ مندرج در سفته و در اسرع وقت اخذ می‌شود. با بررسی آراء فقیهان امامیه دو دسته نظریه در مورد ماهیت صدور سفته متصور است: ۱.نظریاتی که صدور سفته را عملی حقوقی نمی‌دانند و سفته، سند دین یا قبول حواله است. ۲. نظریاتی که سفته را در معانی حقوقی نظیر ضمان، حواله و وکالت جای می‌دهد.  


در نظریه اول کسانی که سفته را قبول حواله میدانند در واقع شخصی که سفته در وجه او صادر شده را قرض گیرنده مبلغ سفته از بانک، و بانک را بابت این قرض حواله به شخص صادر کننده سفته می‌دهند.  
در نظریه اول کسانی که معتقداند سفته، قبول حواله است، در واقع شخصی که سفته در وجه او صادر شده را قرض گیرنده مبلغ سفته از بانک، و بانک را حواله شده به شخص صادر کننده سفته می‌دانند.  
از میان فقیهان معاصرِ موافق با نظریه اول، برخی چون [[ناصر مکارم شیرازی]] و [[حسین وحید خراسانی]] دیده می‌شوند. فقیهانی که دیدگاه دوم را قبول دارند ماهیت سفته را ایجاد عقد یا ایقاع، و دارای معنای مشخص حقوقی می‌دانند.  
از میان فقیهان معاصرِ موافق با نظریه اول، برخی چون [[ناصر مکارم شیرازی]] و [[حسین وحید خراسانی]] دیده می‌شوند. فقیهانی که دیدگاه دوم را قبول دارند ماهیت سفته را ایجاد عقد یا ایقاع، و دارای معنا و ماهیت مشخص حقوقی می‌دانند.  


== کتاب ==
== کتاب ==
۴٬۰۷۹

ویرایش