۴٬۰۷۹
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
[[سفته]] سندی تجاری است که شخص صادر کننده را متعهد میکند تا مبلغی معین را در زمان مشخص بپردازد. ممکن است زمان و مبلغ در سفته درج نشود که در این صورت مبلغ مطابق حداکثر مبلغ مندرج در سفته و در اسرع وقت اخذ میشود. با بررسی آراء فقیهان امامیه دو دسته نظریه در مورد ماهیت صدور سفته متصور است: ۱.نظریاتی که صدور سفته را عملی حقوقی نمیدانند و سفته، سند دین یا قبول حواله است. ۲. نظریاتی که سفته را در معانی حقوقی نظیر ضمان، حواله و وکالت جای میدهد. | [[سفته]] سندی تجاری است که شخص صادر کننده را متعهد میکند تا مبلغی معین را در زمان مشخص بپردازد. ممکن است زمان و مبلغ در سفته درج نشود که در این صورت مبلغ مطابق حداکثر مبلغ مندرج در سفته و در اسرع وقت اخذ میشود. با بررسی آراء فقیهان امامیه دو دسته نظریه در مورد ماهیت صدور سفته متصور است: ۱.نظریاتی که صدور سفته را عملی حقوقی نمیدانند و سفته، سند دین یا قبول حواله است. ۲. نظریاتی که سفته را در معانی حقوقی نظیر ضمان، حواله و وکالت جای میدهد. | ||
در نظریه اول کسانی که سفته را قبول حواله میدانند در واقع شخصی که سفته در وجه او صادر شده را قرض گیرنده مبلغ سفته از بانک، و بانک را بابت این قرض حواله به شخص صادر کننده سفته میدهند. | در نظریه اول کسانی که سفته را قبول حواله میدانند در واقع شخصی که سفته در وجه او صادر شده را قرض گیرنده مبلغ سفته از بانک، و بانک را بابت این قرض حواله به شخص صادر کننده سفته میدهند. | ||
از میان فقیهان معاصرِ موافق با نظریه اول، برخی چون [[ناصر مکارم شیرازی]] و [[حسین وحید خراسانی]] دیده میشوند. فقیهانی که دیدگاه دوم را قبول دارند ماهیت سفته را ایجاد عقد یا ایقاع، و دارای معنای مشخص حقوقی میدانند. | از میان فقیهان معاصرِ موافق با نظریه اول، برخی چون [[ناصر مکارم شیرازی]] و [[حسین وحید خراسانی]] دیده میشوند. فقیهانی که دیدگاه دوم را قبول دارند ماهیت سفته را ایجاد عقد یا ایقاع، و دارای معنای مشخص حقوقی میدانند. |
ویرایش