۴٬۰۷۹
ویرایش
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «رقص حرکات موزون اندامهای بدن است که به صورت گروهی یا انفرادی و گاه با اشیایی چون چوب و دستمال و یا غیر از اینها همراه است. آنچه فقه معاصر به‌دنبال آن است سوالات پیش رو در موضوع رقص است: آیا از نگاه فقه رقص چه حکمی از احکام خمسه را دارد؟ امروزه...» ایجاد کرد) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[رقص]] حرکات موزون | {{موضوعات فاقد منبع مطالعاتی}} | ||
[[رقص]] حرکات موزون اندامهای بدن است که به صورت گروهی یا انفرادی و گاه با اشیایی چون چوب، دستمال و یا غیر از اینها همراه است. طبق آنچه در کتب فقهی آمده، بسیاری از فقها حکم به حرمت مطلق رقص داده و عده‌ای نیز موارد محدودی از آن را استثنا کرده‌اند. به دنبال تحولات صورت گرفته در این عرصه در دوران معاصر، سوالات جدیدی پیش‌روی فقه معاصر مطرح می‌شود از جمله: آیا مطلق رقص حکم حرمت دارد یا می‌توان مواردی را استثنا کرد؟ امروزه برخی از رشته‌های ورزشی همراه با نوعی رقص انجام می‌گیرد که دارای غرض عقلایی است، آیا چنین رقص‌هایی نیز حرام است؟ حکم رقص‌های محلی و آئینی چیست؟ اگر رقص جنبه درمانی داشته باشد، باز می‌توان حکم به حرمت آن کرد؟ آیا می‌توان فقط رقص‌هایی که به قصد افساد انجام می‌شود را حرام دانست و غیر آن را از این حکم استثنا کرد؟ | |||
بسیاری از فقیهان معاصر از جمله [[حسینعلی منتظری]] و [[سید علی سیستانی]] با استناد به حدیثی که در آن پیامبر به طور مطلق رقص را حرام می‌کند، رقص به طور کلی چه رقص مردان و چه زنان و همچنین حتی رقص فرد در تنهایی را حرام می‌دانند. برخی دیگر از فقیهان شیعه چون [[مهدی هادوی تهرانی]] محرک شهوت بودن و وجود مفسده را دلیل اصلی حرمت رقص دانسته‌اند و رقصی که بدون این شرایط باشد را حرام نمی‌داند. در این میان [[ناصر مکارم شیرازی]] رقص را به نحو مطلق حرام می‌داند اما رقص فرد در خلوت برای خودش را جایز می‌داند. به عقیده او هرگونه حرکات موزون و هماهنگ شامل حکم رقص نیست. | بسیاری از فقیهان معاصر از جمله [[حسینعلی منتظری]] و [[سید علی سیستانی]] با استناد به حدیثی که در آن پیامبر به طور مطلق رقص را حرام می‌کند، رقص به طور کلی چه رقص مردان و چه زنان و همچنین حتی رقص فرد در تنهایی را حرام می‌دانند. برخی دیگر از فقیهان شیعه چون [[مهدی هادوی تهرانی]] محرک شهوت بودن و وجود مفسده را دلیل اصلی حرمت رقص دانسته‌اند و رقصی که بدون این شرایط باشد را حرام نمی‌داند. در این میان [[ناصر مکارم شیرازی]] رقص را به نحو مطلق حرام می‌داند اما رقص فرد در خلوت برای خودش را جایز می‌داند. به عقیده او هرگونه حرکات موزون و هماهنگ شامل حکم رقص نیست. | ||