۵٬۰۵۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(←لید) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی}} | ||
[[دفاع مشروع]] اصلی فطری، حقوقی و از مباحث [[فقه اجتماعی]] است که طبق آن اگر اشخاص در مقام دفاع از خودشان اقدامات زیان‌بار نسبت به مهاجم انجام | [[دفاع مشروع]] اصلی فطری، حقوقی و از مباحث [[فقه اجتماعی]] است که طبق آن اگر اشخاص در مقام دفاع از خودشان اقدامات زیان‌بار نسبت به مهاجم انجام دهند، در قبال آن ضامن نبوده و از مجازات مصون هستند. برای مثال اگر شخصی در مقابل دزد و برای دفاع از خود مرتکب چون ضرب و جرح و قطع عضو سارق شد، مجازات نمی‌شود. یا نیروی نظامی یک کشور در مواجهه با حمله دشمن، افراد یا ادوات نظامی مهاجم را از بین ببرد، ضامن نخواهد بود. شرط اصلی دفاع مشروع را تناسب دفاع در مقابل تعدی دشمن دانسته‌اند؛ به این معنا که دفاع نباید افراطی و غیرمتناسب باشد؛ در غیر این صورت مدافع نسبت به زیان وارد آورده به مهاجم ضامن خواهد بود. | ||
درباره دفاع مشروع چند سؤال اساسی در فقه معاصر مطرح است: با توجه به قرارداد اجتماعی واگذاری مجازات به دولت‌ها، دفاع در مقابل مهاجم در چه مواردی جایز است؟ آیا حق فطری دفاع در مقابل مهاجم با کوتاهی یا ناتوانی دولت در دفع مهاجم، به افراد برمی‌گردد؟ در صورت کوتاهی دولت در دفع مهاجم و ایجاد خسارت آیا دولت ضامن است؟ حدود و ثغور این دفاع از نگاه فقهی تا کجاست؟ | |||
== کتاب‌ها == | == کتاب‌ها == | ||