باروری پس از مرگ (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''[[باروری پس از مرگ]]''' از روش‌های [[تلقیح مصنوعی]] است که در آن اسپرم زوج پس از مرگ به رحم زوجه انتقال پیدا می‌کند. در حرمت و حلیت این عمل بین فقها اختلاف نظر وجود دارد. ملاک در این اختلاف، بقاء زوجیت پس از مرگ است. عده‌ای با استدلال بر روایات مرگ را باعث انقطاع زوجیت و در نتیجه این عمل را حرام می‌دانند. در مقابل عده‌ای با تمسک به روایاتی دیگر مرگ را تا اتمام عده باعث انقطاع زوجیت نمی‌دانند و در نتیجه قائل به حلیت این عمل هستند. هر دو گروه در حرمت عمل بعد از اتمام عده اتفاق نظر دارند. این موضوع در نتیجه پیشرفت‌های دانش پزشکی در کنار روش‌هایی مثل [[انجماد جنین]] و [[اجاره رحم]] زمینه‌ساز بحث‌های تازه‌ای در فقه اسلامی شده است.

از این رو فقه معاصر به دنبال پاسخ از سؤالات ذیل است: مبانی حلیت و حرمت باروری پس از مرگ چیست؟ آیا با عناوین ثانوی می‌توان حکم به حلیت داد؟ احکام ارث و نسب فرزند متولد شده از این طریق چگونه است؟ از فقهای معاصر [[آیت الله فاضل لنکرانی]] قائل به حلیت این عمل شده‌اند. فقیهان و حقوق‌دانان مسلمان درباره اصل مشروعیت این روش‌ها و نیز پیامدهای فقهی و حقوقی آن‌ها پژوهش‌هایی منتشر کرده‌اند. منابع ذیل در همین راستا جمع‌آوری شده است.