اوراق مشارکت (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

[[اوراق مشارکت]] یکی از ابزار‌های تأمین مالی پروژه‌های اقتصادی و عمرانی بخش خصوصی و دولتی است. ماهیت این اوراق از نظر اکثر فقها عقد شرکت است. اوراق مشارکت با اوراق قرضه که بر بهره مبتنی است تفاوت‌هایی دارد که مهم‌ترین‌ آن‌ها عبارت ‌است از: ۱. اوراق قرضه نشان‌دهنده طلب صاحب آن از صادرکننده آن است و دارنده این اوراق هیچ‌گونه حقی نسبت به مالکیت بخشی از سهام پروژه را ندارد. برخلاف اوراق مشارکت که حاکی از مالکیت مشاع صاحب آن در بخشی از طرح موردنظر است. ۲. نرخ بهره در اوراق قرضه یکسان و ثابت است و استرداد اصل سرمایه تضمین شده است چه اینکه طرح سود‌‌دِه یا زیان‌‌آور باشد. در حالی که نرخ بهره اوراق مشارکت به نسبت سهم اوراق از سرمایه طرح و مدت زمان مشارکت، علی‌الحساب خواهد بود.         

تضمین بازپرداخت اصل سرمایه و سود از چالش‌های فقهی انتشار اوراق مشارکت است. در مورد تضمین اصل سرمایه، بعضی از فقها این شرط را باطل دانسته‌اند. عده‌ای نیز  مانند صافی گلپایگانی شرط مذکور را باطل دانسته اما اصل شرکت را صحیح می‌دانند. در مقابل بعضی از فقها مانند [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] شرط مصون ماندن یکی از شرکا از زیان را صحیح ‌می‌دانند. بر اساس نظریه صحت، ناشر اوراق می‌تواند اصل سرمایه را  در قالب شرط ضمن عقد به عهده بگیرد. اما تضمین سود در اوراق مشارکت میان فقها موافقانی ندارد البته برخی از فقها سود علی الحساب را به‌ مانند قرض قلمداد می‌کنند که در پایان مشارکت با سود قطعی تعدیل می‌شود.                             

اوراق مشارکت با چالش‌ها و مسائل دیگری نیز در [[فقه معاصر]] مواجه است از جمله می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد: فروش ثانویه اوراق مشارکت چه حکمی دارد؟ آیا شرط سود بیشتر از نسبت سهم به کل سرمایه در این اوراق صحیح است؟