۳٬۹۴۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{منابع مطالعاتی}} الکل ماده‌ای شیمیایی است که در صنایع دارویی، آرایشی و بهداشتی و همچنن در صنایع غذایی و نوشیدنی‌های الکلی کاربرد دارد. از منظر فقهی مصرف خوراکی الکل به دلیل مست‌کنندگی جایز نیست و برخی انواع آن از نظر برخی فقها محکوم به نج...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی|}} | ||
[[الکل]] ماده‌ای شیمیایی است که در صنایع دارویی، آرایشی و بهداشتی و همچنن در صنایع غذایی و نوشیدنی‌های الکلی کاربرد دارد. از منظر فقهی مصرف خوراکی الکل به دلیل مست‌کنندگی جایز نیست و برخی انواع آن از نظر برخی فقها محکوم به نجاست است. در میان فقهای معاصر [[امام خمینی]] الکل خوراکی و هر نوشیدنی مست‌کننده‌ای که اصل آن مایع باشد را نجس و خوردن آن را حرام می‌داند. همچنین [[ناصر مکارم شیرازی]] الکل‌های قابل شرب و الکلی که از خمر گرفته شده باشد را نجس و خوردن آن را حرام می‌داند اما [[سید علی سیستانی]] انواع مختلف الکل را محکوم به طهارت دانسته و خوردن الکل‌های خوراکی را حرام می‌داند. در این صفحه منابعی که احکام فقهی الکل را مورد بررسی قرارداده‌اند، گردآوری شده است. | [[الکل]] ماده‌ای شیمیایی است که در صنایع دارویی، آرایشی و بهداشتی و همچنن در صنایع غذایی و نوشیدنی‌های الکلی کاربرد دارد. از منظر فقهی مصرف خوراکی الکل به دلیل مست‌کنندگی جایز نیست و برخی انواع آن از نظر برخی فقها محکوم به نجاست است. در میان فقهای معاصر [[امام خمینی]] الکل خوراکی و هر نوشیدنی مست‌کننده‌ای که اصل آن مایع باشد را نجس و خوردن آن را حرام می‌داند. همچنین [[ناصر مکارم شیرازی]] الکل‌های قابل شرب و الکلی که از خمر گرفته شده باشد را نجس و خوردن آن را حرام می‌داند اما [[سید علی سیستانی]] انواع مختلف الکل را محکوم به طهارت دانسته و خوردن الکل‌های خوراکی را حرام می‌داند. در این صفحه منابعی که احکام فقهی الکل را مورد بررسی قرارداده‌اند، گردآوری شده است. | ||