۳٬۹۴۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{منابع مطالعاتی}} | {{منابع مطالعاتی}} | ||
[[اعتصاب]] به معنای توقف عمل به وظایف شغلی یا ترک آب و غذا برای اعتراض به حکم، قانون یا رویه حاکم بر جامعه یا یک سازمان است. از منظر فقهی اعتصاب می‌تواند مصداق اخلال در نظم عمومی، احقاق حق، دفاع مشروع، ضرر به خود یا خودکشی قلمداد شده و احکام متفاوتی داشته باشد. برای نمونه اعتصاب غذا می‌تواند با ترک غذای خشک و یا ترک آب و غذا انجام شود که هر یک بسته به مدت اعتصاب، ضررهای متفاوتی برای اعتصاب‌کننده در پی دارد. در میان فقهای معاصر ناصر مکارم شیرازی اعتصاب غذا را در صورتی که ضرر جانی یا بدنی مهمی نداشته باشد یا دفاع تنها از راه اعتصاب ممکن باشد، جایز دانسته است. همچنین در نظام‌های مختلف قانونی بسته به نوع حکومت و | [[اعتصاب]] به معنای توقف عمل به وظایف شغلی یا ترک آب و غذا برای اعتراض به حکم، قانون یا رویه حاکم بر جامعه یا یک سازمان است. از منظر فقهی اعتصاب می‌تواند مصداق اخلال در نظم عمومی، احقاق حق، دفاع مشروع، ضرر به خود یا خودکشی قلمداد شده و احکام متفاوتی داشته باشد. برای نمونه اعتصاب غذا می‌تواند با ترک غذای خشک و یا ترک آب و غذا انجام شود که هر یک بسته به مدت اعتصاب، ضررهای متفاوتی برای اعتصاب‌کننده در پی دارد. در میان فقهای معاصر ناصر مکارم شیرازی اعتصاب غذا را در صورتی که ضرر جانی یا بدنی مهمی نداشته باشد یا دفاع تنها از راه اعتصاب ممکن باشد، جایز دانسته است. همچنین در نظام‌های مختلف قانونی بسته به نوع حکومت و ظرفیت‌های اجتماعی، حق اعتصاب به عنوان حق قانونی به رسمیت شناخته شده است. در این صفحه منابعی که به بررسی اعتصاب از نگاه فقهی پرداخته و در قالب کتاب، مقاله و پایان‌نامه انتشار یافته، جمع‌آوری گردیده است. | ||