اصل حسن نیت (منابع مطالعاتی): تفاوت میان نسخه‌ها

'''حسن نیّت''' یک اصل اخلاقی است که باید بر تمامی مراحل قراردادها - از مذاکره تا انعقاد عقد و ختم به اجرا یا فسخ - حاکم باشد. اصل حسن نیّت در زمینه قراردادها به این معناست که هر یک از طرفین قرارداد باید صادق، امین و منصف باشد و همچنین رفتار او با آنچه نشان دهنده حسن نیّت است منافات نداشته باشد. پذیرش چنین اصلی در فقه باعث می‌شود تا مسئولیت جبران خساراتی (یعنی خساراتی که در اثر سوء نیّت به طرف مقابل وارد می‌شود) مبنایی فقهی پیدا کند.