شیردهی القایی (منابع مطالعاتی)

نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۸ توسط Khoshnudi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

شیردهی القایی به معنای شیردهی بدون بارداری است که با تغییر هورمونی و تحت تأثیر دارو انجام می‌شود. شیردهی القایی موضوعی نوپدید به شمار می‌رود و از آن در مواردی مانند فرزندخواندگی، بارداری مصنوعی یا بارداری از طریق رحم جایگزین استفاده می‌شود. شیردهی القایی از منظر فقهی با پرسش‌های پژوهشی مختلفی مواجه است: آیا القای شیردهی و استفاده از شیر حاصل از آن جایز است؟ در فرض تأهل فرد آیا رضایت زوج برای اقدام به شیردهی القایی لازم است؟ آیا شیردهی القایی آثار فقهی شیردهی طبیعی شامل محرمیت و حرمت نکاح را به دنبال دارد؟ با توجه به وجود عمومات و اطلاقات جداگانه در باب نکاح و محرمیت آیا می‌توان میان لزوم این دو مسئله در شیردهی القایی تمایز قائل شد؟ درباره شیردهی القایی تاکنون آثار محدودی انتشار یافته و این موضوع نیازمند پژوهش بیشتر است.

آخرین ویرایش: ۱۴۰۲/۱۱/۲۳

دیگر موضوعات نیازمند پژوهش


مقاله

فارسی

  1. شیردهی القایی و مسائل پزشکی و فقهی مرتبط با آن، سمیه نوری و امیر حمزه سالارزائی، فصلنامه فقه پزشکی، دوره ۶، شماره ۲، ۱۳۹۳ش. مقاله را اینجا ببینید

عربی

  1. استدرار لبن المرأة عن طریق العقاقیر الطبیة و أثره فی التحریم دراسة فقهیة مقارنة، مجلة کلیة الشریعة و القانون بأسیوط (مصر)، المجلد ۳۴، العدد ۱، ۲۰۲۲م. مقاله را اینجا ببینید
  2. الأحکَامُ الفِقْهِیِّةُ المُتَعلِّقَةُ بالرَّضَاعِ مِنْ لَبَنِ امْرَأةٍ أُسْتُجْلِبَ بِالأَدْویَةِ فی ضَوْءِ الطبِ و الدین دِرَاسَةً مُعَاصِرةً، عادل الصاوی محمود الصاوی، مجلة کلیة الدراسات الإسلامیة و العربیة للبنات بدمنهور، المجلد ۷، العدد ۲، ۲۰۲۱م. مقاله را اینجا ببینید
  3. نشر الحُرْمة برضاع «اللبن التلقائیّ»، دراسةٌ تحلیلیّة مقارنة، الشیخ محمد ذکاوت صفت، مجلة الاجتهاد و التجدید، العدد ۵۵، ۲۰۲۱م. مقاله را اینجا ببینید
  4. أثر اللبن الثائب من غیر حمل فی نشر الحرمة بالرضاع دراسة فقهیة معاصرة، الفت سعد إسماعیل عبید، مجلة الحقوق للبحوث القانونیة و الاقتصادیة (مصر)، المجلد ۲، العدد۳، ۲۰۱۹م. مقاله را اینجا ببینید

پایان‌نامه‌

  1. بررسی پزشکی فقهی شیردهی القائی، سمیه نوری، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، ۱۳۹۳ش. پایان‌نامه را اینجا ببینید