کاربر:Hamzeahmadi/صفحه تمرین۳: تفاوت میان نسخهها
Hamzeahmadi (بحث | مشارکتها) |
Hamzeahmadi (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
اگر پزشک یا شخص دیگری، بیمار لاعلاجی که از بیماریش رنج میبرد را بدون اذن او و از روی عمد، حتی اگر به قصد شفقت و ترحم بکشد، همه عناصر قتل عمد را دارد و مرتکب قتل عمد شده است و این مورد مشمول اطلاقات و عمومات ثبوت حق قصاص یا دیه برای ولی مقتول، میشود.<ref>صافی گلپایگانی، استفتائات پزشکی، ص۱۰۰؛ انصاری قمی، «قتل از روی ترحم»، ص۱۳۸.</ref> | اگر پزشک یا شخص دیگری، بیمار لاعلاجی که از بیماریش رنج میبرد را بدون اذن او و از روی عمد، حتی اگر به قصد شفقت و ترحم بکشد، همه عناصر قتل عمد را دارد و مرتکب قتل عمد شده است و این مورد مشمول اطلاقات و عمومات ثبوت حق قصاص یا دیه برای ولی مقتول، میشود.<ref>صافی گلپایگانی، استفتائات پزشکی، ص۱۰۰؛ انصاری قمی، «قتل از روی ترحم»، ص۱۳۸.</ref> | ||
===دیدگاه فقهای اهل سنت=== | ===دیدگاه فقهای اهل سنت=== | ||
به گفته محمد ابو زهره ( | به گفته محمد ابو زهره (فقیه مصری قرن چهاردم هجری): اکثر فقهای اهل سنت، کشتن بیمار از روی ترحم را از مصادیق قتل عمد دانستهاند که به موجب آن قصاص ثابت میشود.<ref>ابو زهره، الجریمة و العقوبة فی الفقه، ص۳۸۹.</ref> البته برخی از فقها بر این نظرند که اذن بیمار ساقطکننده قصاص و نه دیه است؛ چرا که شبهه وجود دارد و شبهه ساقطکننده قصاص است.<ref>ابو زهره، الجریمة و العقوبة فی الفقه، ص۳۸۹.</ref> برخی دیگر بر این نظرند که اذن بیمار نه تنها قصاص را ساقط میکند؛ بلکه ساقطکننده دیه نیز هست؛ زیرا مریضِ مقتول با اذنش، از خون خود گذشته و لذا دیه ساقط میشود.<ref>ابو زهره، الجریمة و العقوبة فی الفقه، ص۳۸۹.</ref> | ||
==منابع مطالعاتی== | ==منابع مطالعاتی== |