المبسوط في فقه المسائل المعاصرة: المسائل الطبية (کتاب): تفاوت میان نسخهها
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
==مبانی== | ==مبانی== | ||
نویسنده، در بخش المدخل (کلیات) کتاب خود، سه مورد از مبانی فقهی و اصولی خویش را بیان نموده | نویسنده، در بخش المدخل (کلیات) کتاب خود، سه مورد از مبانی فقهی و اصولی خویش را بیان نموده است: | ||
===توقیفی بودن معاملات مانند عبادات=== | ===توقیفی بودن معاملات مانند عبادات=== | ||
قائنی بر این باور است که احکام معاملات هم همانند احکام عبادات توقیفی است، و در نتیجه بدون دستیابی به حکم از جانب شرع نمیتوان صرفاً با اتکا به فهم عرفی به تبیین احکام آن پرداخت.<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۱۵-۱۶.</ref> | قائنی بر این باور است که احکام معاملات هم همانند احکام عبادات توقیفی است، و در نتیجه بدون دستیابی به حکم از جانب شرع نمیتوان صرفاً با اتکا به فهم عرفی به تبیین احکام آن پرداخت.<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۱۵-۱۶.</ref> | ||
===ملاک مستحدثه بودن: نامعقول بودن در عصر تشریع=== | ===ملاک مستحدثه بودن: نامعقول بودن در عصر تشریع=== | ||
از نظر محمد قائنی، ملاک و ضابطه مستحدثه بودن یک موضوع آن است که وجود خارجی موضوع، در عصر تشریع معقول نباشد و بنابراین نتوان از شمول یا اطلاق نص درباره آن بحث کرد، از جمله [[پیوند اعضا|پیوند]] دست انسان به کسی که آن عضو را ندارد؛ چرا که چنین امری در نظر مردمان عصر تشریع، قابل تصور و تحقق نبوده و از همین رو سؤالی در باب آن نیز طرح نشده است.<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۱۹.</ref> وی مسائل مستحدثه را سه قسم میداند: ۱. اموری که درباره آنها در عصر تشریع سؤالی نشده است، اما اگر سؤال میشد در همان عصر قابل تحقق بود، مثل نماز و روزه در مکانهای خاص مثل قطب شمال و جنوب،<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۲۰.</ref> ۲. اموری که اگر به آنها توجه میشد هم برای مردم قابل تصور نبود، مثل پیوند اعضای انسان مرده به انسان زنده،<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۲۰.</ref> و ۳. اموری که در نصوص شرعی بیان شده است، اما فقیهان به آن توجهی نکردهاند، مثل جواز بیحس کردن عضو در هنگام اجرای شلاق یا مجازات دیگر برای عدم احساس درد.<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۲۱.</ref> | از نظر محمد قائنی، ملاک و ضابطه مستحدثه بودن یک موضوع آن است که وجود خارجی موضوع، در عصر تشریع معقول نباشد و بنابراین نتوان از شمول یا اطلاق نص درباره آن بحث کرد، از جمله [[پیوند اعضا|پیوند]] دست انسان به کسی که آن عضو را ندارد؛ چرا که چنین امری در نظر مردمان عصر تشریع، قابل تصور و تحقق نبوده و از همین رو سؤالی در باب آن نیز طرح نشده است.<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۱۹.</ref> وی مسائل مستحدثه را سه قسم میداند: ۱. اموری که درباره آنها در عصر تشریع سؤالی نشده است، اما اگر سؤال میشد در همان عصر قابل تحقق بود، مثل نماز و روزه در مکانهای خاص مثل قطب شمال و جنوب،<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۲۰.</ref> ۲. اموری که اگر به آنها توجه میشد هم برای مردم قابل تصور نبود، مثل پیوند اعضای انسان مرده به انسان زنده،<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۲۰.</ref> و ۳. اموری که در نصوص شرعی بیان شده است، اما فقیهان به آن توجهی نکردهاند، مثل جواز بیحس کردن عضو در هنگام اجرای شلاق یا مجازات دیگر برای عدم احساس درد.<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۲۱.</ref> | ||
===حجیت عمومات برای مسائل مستحدثه=== | ===حجیت عمومات برای مسائل مستحدثه=== | ||
قائنی، با رد نظر کسانی که عمومات و اطلاقات را برای صدور احکام درباره مسائل جدید قاصر میدانند، به نقد دلایل آنان پرداخته و با بهرهگیری از روایات، پنج وجه را در تأیید منظر خود بیان کرده است؛ از جمله روایاتی دال بر اینکه کتاب و سنت شامل تمام احکامی است که انسانها تا روز قیامت بدان محتاجند،<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۷۲-۸۷.</ref> روایاتی مبنی بر اینکه احکام قرآن دائمی و متعلق به همه زمانها و همه انسانها است<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۸۷.</ref> و نیز تأکید فراوان معصومان(ع) بر نقل روایات و انتقال آنها به نسلهای آینده.<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۸۹.</ref> | قائنی، با رد نظر کسانی که عمومات و اطلاقات را برای صدور احکام درباره مسائل جدید قاصر میدانند، به نقد دلایل آنان پرداخته و با بهرهگیری از روایات، پنج وجه را در تأیید منظر خود بیان کرده است؛ از جمله روایاتی دال بر اینکه کتاب و سنت شامل تمام احکامی است که انسانها تا روز قیامت بدان محتاجند،<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۷۲-۸۷.</ref> روایاتی مبنی بر اینکه احکام قرآن دائمی و متعلق به همه زمانها و همه انسانها است<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۸۷.</ref> و نیز تأکید فراوان معصومان(ع) بر نقل روایات و انتقال آنها به نسلهای آینده.<ref>قائنی، المبسوط...: المسائل الطبية، ج۱، ص۸۹.</ref> | ||
==مدعیات== | ==مدعیات== |