کاربر:Ma.sultanmoradi/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخهها
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
===منابع فقه: قرآن=== | ===منابع فقه: قرآن=== | ||
قرآن کریم اولین منبع فقه است که در مقالات این مجموعه بررسی شده است. سیفالله صرامی در '''منابع فقه در قرآن کریم'''<ref> نخستین انتشار: [[فصلنامه حقوق اسلامی]]، شماره ۱۷، مرداد ۱۳۸۷ش. [http://hoquq.iict.ac.ir/article_22892_a629738cd2957e94bfdd613041ba008e.pdf لینک مقاله | قرآن کریم اولین منبع فقه است که در مقالات این مجموعه بررسی شده است. سیفالله صرامی در '''منابع فقه در قرآن کریم'''<ref> نخستین انتشار: [[فصلنامه حقوق اسلامی]]، شماره ۱۷، مرداد ۱۳۸۷ش. [http://hoquq.iict.ac.ir/article_22892_a629738cd2957e94bfdd613041ba008e.pdf لینک مقاله] </ref> بیان میکند که از نظر قرآن، اولین منبع فقه خود قرآن است. سنت نیز دومین منبع فقه است که شامل قول و فعل و تقریر معصومان میشود. منبع سوم نیز خبر واحد است. از نظر قرآن، عقل نیز تحت شرایطی میتوان منبع تشخیص احکام باشد. '''درآمدی بر منابع کلامی استنباط از قرآن'''<ref> نخستین انتشار: فصلنامه حقوق اسلامی، شماره ۱، ۱۳۸۳ش. [http://hoquq.iict.ac.ir/article_22638_b106562c3c3d8e151d5dee7f8c667cda.pdf لینک مقاله]</ref> نوشته احمد مبلغی نیز مبانی کلامی منبع بودن قرآن و قلمرو آیات الاحکام و مبانی کلامی روش استنباط از قرآن را بررسی میکند. سپس توضیح میدهد که دریافت مبانی کلامی از قرآن چگونه با بهرهگیری از خود مبانی کلامی ممکن است! از نظر او، تکیه نکردن بر ظواهر قرآن و اعتماد کردن به دقتهای عقلی میتواند در این زمینه راهگشا باشد. سید عبدالحمید ابطحی نیز در مقاله '''نقش سنت در حجیت فهم ظواهر'''<ref> نخستین انتشار: فصلنامه قبسات، شماره ۲۹، دی ۱۳۸۲ش. [http://qabasat.iict.ac.ir/article_17253_6886cdf20962c48a456a8bbabff43409.pdf لینک مقاله] </ref> به دنبال سنجنش مفهوم ظاهر قرآن است. از نظر نویسنده، حجیت ظواهر آیات به معنای استقلال آنها نیست و بایستی آنها را در پیوند با روایات بررسی کرد تا مطمئن شد که مخصص یا مقیدی ندارند، بنا بر این باید قراین منفصل آیات که در سنت آمده، به آنها ضمیمه شود تا با تحقیق و دقت، معنایی را که حجت است به دست آورد. | ||
===منابع فقه: سنت=== | ===منابع فقه: سنت=== |