۱۰۵
ویرایش
Ahmadshayeq (بحث | مشارکتها) |
Ahmadshayeq (بحث | مشارکتها) |
||
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
منظور از رویه راه حلی است که اغلب دادگاه ها در حل و فصل دعاوی در پیش می گیرند. در قانون اساسی ایران قضات حتی در صورت سکوت و نقض و اجمال و تعارض قوانین، ملزم به رسیدگی به دعوا هستند. اصل ۱۶۷ قانون اساسی مقرر میدارد قاضی نمیتواند به بهانهی سکوت یا نقض یا اجمال یا تعارض قوانین مدونه از رسیدگی به دعوا و صدور حکم امتناع ورزد. خودداری از رسیدگی به دعوا استنکاف از احقاق حق محسوب میشود و مجازات دارد. نتیجه منطقی الزام قاضی به رسیدگی حتی در موارد سکوت و نقض و اجمال قانون این است که قاضی در این گونه موارد مجاز باشد عیب قانون را مرتفع سازد و راه حلی را که هر دادگاه در مقام رسیدگی به دعاوی مشابه ارائه میکند بر اثر تکرار مداوم برای آن دادگاه به رویه تبدیل می شود. ممکن است سایر دادگاهها نیز از همان راه حل پیروی کنند، در این صورت این راه حل تبدیل به رویه ای می شود که بسیاری از محاکم به آن عمل می کنند. هر چه تعداد دادگاه هایی که یک راه حل را اعمال می کنند بیشتر باشد،آن رویه فراگیرتر و قوی تر به نظر می رسد و بر اعتبار معنوی آن اضافه می شود. | منظور از رویه راه حلی است که اغلب دادگاه ها در حل و فصل دعاوی در پیش می گیرند. در قانون اساسی ایران قضات حتی در صورت سکوت و نقض و اجمال و تعارض قوانین، ملزم به رسیدگی به دعوا هستند. اصل ۱۶۷ قانون اساسی مقرر میدارد قاضی نمیتواند به بهانهی سکوت یا نقض یا اجمال یا تعارض قوانین مدونه از رسیدگی به دعوا و صدور حکم امتناع ورزد. خودداری از رسیدگی به دعوا استنکاف از احقاق حق محسوب میشود و مجازات دارد. نتیجه منطقی الزام قاضی به رسیدگی حتی در موارد سکوت و نقض و اجمال قانون این است که قاضی در این گونه موارد مجاز باشد عیب قانون را مرتفع سازد و راه حلی را که هر دادگاه در مقام رسیدگی به دعاوی مشابه ارائه میکند بر اثر تکرار مداوم برای آن دادگاه به رویه تبدیل می شود. ممکن است سایر دادگاهها نیز از همان راه حل پیروی کنند، در این صورت این راه حل تبدیل به رویه ای می شود که بسیاری از محاکم به آن عمل می کنند. هر چه تعداد دادگاه هایی که یک راه حل را اعمال می کنند بیشتر باشد،آن رویه فراگیرتر و قوی تر به نظر می رسد و بر اعتبار معنوی آن اضافه می شود. | ||
پس بنابراین تکوین رویه قضایی، امری تدریجی است و یک راه حل قضایی زمانی به رویه تبدیل میشود که مدتها و بارها توسط دادگاههای مختلف تکرار شده باشد بنابراین رای وحدت رویه با صدور یک رای قابل ایجاد نیست. | |||
==چگونگی صدور رای وحدت رویه== | |||
محاکم مختلف در مقام تفسیر و اجرای قوانین ممکن است از یک قانون استنباطهای متفاوت داشته باشند و آرای متناقضی صادر کنند و در نتیجه رویههای متفاوتی پدید آید تعدد رویههای دادگاهها تداعی کنندهی بی عدالتی است. عدالت اقتضا میکند که میان رویههای متکثر سازش و آشتی برقرار گردد. | |||
در نظام حقوقی ایران هیئت عمومی دیوان عالی کشور ماموریت یافته است که میان رویههای متعارض وحدت ایجاد کند. هیئت عمومی نظر خود دربارهی دو رای متعارض را به صورت یک تصمیم رسمی اعلام میکند تصمیم هیئت عمومی دیوان عالی کشور به انتخاب یکی از دو رأی متعارض «رأی وحدت رویه» نامیده می شود. | در نظام حقوقی ایران هیئت عمومی دیوان عالی کشور ماموریت یافته است که میان رویههای متعارض وحدت ایجاد کند. هیئت عمومی نظر خود دربارهی دو رای متعارض را به صورت یک تصمیم رسمی اعلام میکند تصمیم هیئت عمومی دیوان عالی کشور به انتخاب یکی از دو رأی متعارض «رأی وحدت رویه» نامیده می شود. |
ویرایش